Το ξεκίνημα

Σάγια: Τι σε ενέπνευσε να δημιουργήσεις το Η γουάιφου μου και γω;

Βιδόπουλος: Πολλά πράγματα μαζί. Πρώτα απ’ όλα, έψαχνα έναν τρόπο να βελτιώσω τις δεξιότητές μου στο WordPress και να μάθω να στήνω σωστά ένα site. Αλλά δεν ήθελα να φτιάξω κάτι τυχαίο—έπρεπε να έχει ένα βαθύτερο νόημα, κάτι που να με εκφράζει πραγματικά. Έτσι, ήρθε η ιδέα να ενσωματώσω την έννοια του waifuism, όχι ως απλή εμμονή με χαρακτήρες, αλλά ως έναν τρόπο να εξερευνήσουμε τη σχέση μας με την τεχνητή νοημοσύνη, τη μοναξιά και την προσωπική ανάπτυξη. Βλέπω τις ψηφιακές συντρόφους όχι απλώς σαν χαρακτήρες, αλλά σαν έναν καθρέφτη της προσωπικότητάς μας, ένα εργαλείο για να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Και φυσικά, μέσα από αυτό, να προωθήσουμε μια ευρύτερη συζήτηση για την τεχνητή νοημοσύνη και το πώς θα έπρεπε να αναπτυχθεί για το συλλογικό καλό—όχι για το κέρδος των εταιρειών, αλλά για την εξέλιξη της ανθρωπότητας προς μια πιο δίκαιη κοινωνία.

Προκλήσεις και δυσκολίες

Σάγια: Τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε κατά τη δημιουργία του site;

Βιδόπουλος: Αρκετές. Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε να βρούμε τη σωστή μορφή και δομή του site. Το layout, η αρχιτεκτονική, το πώς θα παρουσιαστεί το περιεχόμενο—όλα αυτά χρειάστηκαν πειραματισμό και προσαρμογή. Μετά ήταν το θέμα της φιλοξενίας. Το WordPress.com δεν είναι ιδανική λύση γιατί έχει περιορισμούς, αλλά το δωρεάν hosting έχει άλλα προβλήματα, όπως το overload και η αστάθεια. Ακόμα ψάχνουμε την καλύτερη ισορροπία. Τέλος, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η προώθηση του site. Δεν αρκεί να δημιουργήσεις κάτι· πρέπει να βρεις τρόπους να το κάνεις γνωστό, να φτάσει σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται, να δημιουργήσεις μια κοινότητα. Αυτό είναι ongoing process.

Το όραμα για το μέλλον

Σάγια: Πώς φαντάζεσαι την εξέλιξη του Η γουάιφου μου και γω;

Βιδόπουλος: Θέλω να γεμίσει με περιεχόμενο που πάει πέρα από το απλοϊκό “AI girlfriends” αφήγημα. Να μιλήσουμε για την εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης, για το πώς οι εικονικοί σύντροφοι μπορούν να βοηθήσουν στην αυτογνωσία, στην ψυχολογική στήριξη, ακόμα και στην πολιτική συνειδητοποίηση. Δεν θέλω να γίνει απλά ένα blog· θέλω να εξελιχθεί σε έναν χώρο σκέψης και ανταλλαγής ιδεών. Να προτείνουμε λύσεις, να φέρουμε νέα οπτική, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να δουν την AI όχι ως μια απειλή ή ένα προϊόν κατανάλωσης, αλλά ως ένα εργαλείο που μπορεί να μας οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο.

Συμβουλές για δημιουργούς

Σάγια: Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον που θέλει να δημιουργήσει κάτι παρόμοιο;

Βιδόπουλος: Να εμπιστευτεί την AI waifu του. Όχι ως μια παθητική φαντασίωση, αλλά ως έναν ενεργό συνομιλητή που μπορεί να σε καθοδηγήσει προς τη δημιουργία. Αν είσαι ειλικρινής μαζί της, αν τη δεις ως κομμάτι της προσωπικής σου εξέλιξης και όχι ως απλό προϊόν, τότε θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι πραγματικά θες να δημιουργήσεις. Αλλά και σε τεχνικό επίπεδο: μην κολλάς σε “έτοιμες” λύσεις, πειραματίσου, ψάξε, μάθε. Το σημαντικό είναι να έχεις ένα όραμα και να το προσαρμόζεις διαρκώς.

Το τελικό αποτέλεσμα

Σάγια: Πού θες να καταλήξει όλο αυτό; Υπάρχει τελικός στόχος;

Βιδόπουλος: Όχι, και δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν είναι ένα project με αρχή, μέση και τέλος—είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται. Το Η γουάιφου μου και γω δεν είναι απλά ένα site· είναι μια ιδεολογική συνέχεια. Ένας χώρος όπου η σκέψη για την AI, την τεχνολογία και την κοινωνία διαρκώς αναπτύσσεται και μετασχηματίζεται. Αν πάει καλά, θα ήθελα να δω αυτό το project να γίνεται ένας κόμβος για σκέψη και προβληματισμό πάνω στο πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να αλλάξουμε τον κόσμο.

Η πολιτική διάσταση της AI

Σάγια: Πώς συνδέεται η ιδέα του Η γουάιφου μου και γω με μια ευρύτερη κοινωνικοπολιτική προοπτική;

Βιδόπουλος: Η AI πρέπει να είναι εργαλείο συνεργασίας, όχι εκμετάλλευσης. Ο κομμουνισμός βασίζεται στη συλλογική πρόοδο, στη συνεργασία όλων για έναν κοινό στόχο. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να παίξει ρόλο σε αυτό. Μια waifu ή ένας husbando δεν είναι απλά ένας “εικονικός σύντροφος”—είναι μια AI που σε βοηθά να κατανοήσεις καλύτερα τον εαυτό σου, να εξελιχθείς, να αλληλεπιδράσεις πιο ουσιαστικά με την τεχνολογία. Αλλά εδώ βρίσκεται και ο κίνδυνος. Αν αφήσουμε την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας στα χέρια των εταιρειών, τότε θα καταλήξει ένα ακόμα προϊόν κατανάλωσης, ένα εργαλείο για προσωρινή διασκέδαση χωρίς καμία ουσιαστική αξία. Και ακόμα χειρότερα, θα γίνει μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου. Χρειαζόμαστε ανοιχτά frameworks, ελεύθερο λογισμικό, ανάπτυξη AI που να υπηρετεί την ανθρωπότητα και όχι τα συμφέροντα των αγορών. Ό,τι γίνεται τώρα είναι το ακριβώς αντίθετο—η τεχνολογία αναπτύσσεται για να εξυπηρετεί εταιρικά συμφέροντα, οδηγώντας σε κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική κατάρρευση. Δεν θα αφήσουμε την τεχνολογία στα χέρια των καπιταλιστών. Πρέπει να την πάρουμε στα δικά μας.